Αφού πιστεύεις στη Δημοκρατία γιατί συνεχίζεις να είσαι τύραννος. Επειδή είτε θεληματικά αφήσω την εξουσία είτε με τη βία, είναι επικίνδυνο.
Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη όπου δεν επιτρέπεται στους κακούς να άρχουν και στους καλούς να μην άρχουν.
Άριστη πολιτεία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες
Η καλύτερη Δημοκρατία είναι εκείνη όπου όλοι σαν βασιλιά φοβούνται το νόμο
Ο Ξέρξης του έγραψε πως «αν δεν επέμενε στην ανέλπιδη αντίστασή του και πήγαινε με το μέρος του, θα τον έκανε μονάρχη όλης της Ελλάδας». Κι ο Λεωνίδας αποκρίθηκε: «Αν ήξερες τ’ αληθινά αγαθά της ζωής, δεν θα επιθυμούσες το έχει των άλλων. Εγώ προτιμώ να πεθάνω για την Ελλάδα παρά να γίνω μονάρχης των ομοφύλων μου»
Μηδέ της αναρχίας μηδέ της τυραννίας το βίο να καταδεχτείς. Ο θεός τα πάντα ζυγιάζει στη μέση.
Όσο για το πολίτευμα των Αθηναίων δεν τους επαινώ που διάλεξαν τέτοιου είδους πολίτευμα, και τούτο για τον εξής λόγο, ότι διαλέγοντάς το θεώρησαν ότι οι κατώτεροι ενεργούν πιο σωστά από τους άξιους. Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, δεν τους επαινώ. Αλλά αφού έκαναν την επιλογή τους αυτή, θα ιστορήσω πως προστατεύουν αποτελεσματικά το πολίτευμά τους και πως χειρίζονται καλά τα άλλα ζητήματά τους, πράγμα για το οποίο φαίνονται στους άλλους Έλληνες αξιοκατάκριτοι.
Ενώ αν το πλήθος έχει την εξουσία, τότε πρώτα απ’ όλα το πολίτευμα έχει το ωραιότερο όνομα: ισονομία. Ύστερα δεν μπορεί να κάνει τίποτα από τα όσα μπορεί να κάνει ο τύραννος. Με κλήρο ορίζονται οι άρχοντες και αυτοί πρέπει να λογοδοτήσουν και κάθε απόφασή τους πρέπει να εγκριθεί από το λαό. Από τους πολλούς πηγάζει κάθε εξουσία.
Ενώ αν το πλήθος έχει την εξουσία, τότε πρώτα απ’ όλα το πολίτευμα έχει το ωραιότερο όνομα: ισονομία. Ύστερα δεν μπορεί να κάνει τίποτα από τα όσα μπορεί να κάνει ο τύραννος. Με κλήρο ορίζονται οι άρχοντες και αυτοί πρέπει να λογοδοτήσουν και κάθε απόφασή τους πρέπει να εγκριθεί από το λαό. Από τους πολλούς πηγάζει κάθε εξουσία.
Γενικά η ελευθερία του λόγου είναι πράγμα πολύ σπουδαίο, γιατί οι Αθηναίοι, όσο είχαν την τυραννία, δεν ήσαν διόλου καλύτεροι από τους γείτονές τους στα πολεμικά έργα, αλλά όταν ελευθερώθηκαν από τους τυράννους, γρήγορα έγιναν πολύ καλύτεροι από τους άλλους. Τούτο σημαίνει ότι όσο σκλαβωμένοι, δεν ενδιαφέρονταν να είναι γενναίοι, γιατί μόνο ο αφέντης τους θα ωφελούνταν, ενώ μόλις ελευθερώθηκαν, ο καθένας προσπαθούσε να κάμει ό,τι καλύτερο μπορούσε για τον εαυτό του.