Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου (1152μχ) του χωριού Σταγιάδες

"Μόχθων ουκ άλλοι ύπερθεν ή γας πατρίας στέρεσθαι" Ευρυπίδης

που με απλά λόγια σημαίνει

"Δεν υπάρχει υπέρτατος πόνος και οδύνη από τη στέρηση της γης των πατέρων σου" δηλαδή
αν εξαφανίσουν το παρελθόν σου.

Γι' αυτό κι ο Κίσσινγκερ είπε, ότι τον ελληνικό λαό πρέπει να τον χτυπήσουμε στις ρίζες του, στις παραδόσεις του, για να μπορέσουμε να τον εξαφανίσουμε. Κι εμείς απαντήσαμε στον Κίσσινγκερ: Ευχαριστούμε πολύ κ. Κίσσινγκερ για την υπόδειξη αλλά δεν χρειαζόμαστε βοήθεια το κάνουμε μόνοι μας.

Στο χωριό Σταγιάδες υπάρχει ένα μικρό εκκλησάκι. Το έκτισε ένας Ηγούμενος του Μοναστηριού το 1152μχ σαν ξωκλήσι.
Οι αρχαιολόγοι λένε ότι η τοιχογραφία είναι μεταγενέστερη περίπου το 17ο ή 18ο αιώνα.

Αυτό το εκκλησάκι σήμερα καταρρέει. Οι αγιογραφίες σιγά-σιγά εξαφανίζονται. Το μικρό αυτό κτίσμα που θα έπρεπε να το φυλάμε σαν κόρη οφθαλμού, τώρα μάλιστα με το άνοιγμα στις διαφορετικότητες των λαών που χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά τα παιδιά μας να έχουν πολιτιστική ταυτότητα για να μπορέσουν να επιβιώσουν σ' αυτή την παγκοσμοποιημένη κοινωνία, εμείς παίζουμε από μόνοι μας το παιχνίδι του Κίσσινγκερ. Η πολιτιστική μας ταυτότητα δεν καταχτιέται με εθνικιστικές κραυγές αλλά μεταξύ των άλλων με σεβασμό στον πολιτισμό μας, στις ρίζες μας.

Με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να σεβόμαστε όλες τις κουλτούρες των άλλων λαών και με την πολιτισμική αλληλεπίδραση που εκ των πραγμάτων υπάρχει, η κυριαρχία μιας άλλης κουλτούρας στη δική μας θα σημαίνει το θάνατό μας. Αν όμως έχουμε ισχυρή πολιτισμική ταυτότητα, τότε οι άλλες κουλτούρες θα αφομοιώνονται από τη δική μας και δεν θα κυριαρχούν στη δική μας κουλτούρα.

Αυτό το εκκλησάκι δεν απλά ένα εκκλησάκι είναι η ίδια η πολιτιστική μας ύπαρξη.

Φανταστείτε 900 σχεδόν χρόνια τι ελπίδες, τι πόνοι, τι χαρές, πόσες προσευχές, τι γεγονότα διαδραματίστηκαν στο μικρό αυτό κτίσμα. Ένας ελάχιστος σεβασμός σε όλους αυτούς τους προγόνους μας είναι να το αγκαλιάσουμε απλά με το να το συντηρήσουμε. Το εκκλησάκι αυτό είναι ένα μνημείο που δεν μετριέται με τίποτα.

"Εύθυναν ετέρους αξιών διδόναι και αυτός ύπεχε" Σόλων.
Δηλαδή, όταν αξιώνουμε ευθύνες από τους άλλους πρέπει να δεχτούμε πρώτα τις δικές μας.

Αλλά δεν είναι δυνατόν όμως να μη αποδώσουμε την κύρια ευθύνη στους τοπικούς παράγοντες των οποίων πρώτη προτεραιότητά τους θα πρέπει να είναι φύλακες της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Δεν είναι υποκρισία οι τοπικοί άρχοντες να πληρώνουν "πολιστικές εκδηλώσεις" ξενόφερτων τραγουδιστών και να μη ενδιαφέρονται για τον πραγματικό πολιτισμό μας;

Δεν είναι υποκρισία επίσης όταν το μοναστήρι Σταγιάδων έδινε τη μάχη μόνο του για να περισώσει τη μοναδική περιουσία που του έμεινε, αυτή του δάσους του Ρίγκλοβο ενάντια στους μασκοφόρους καταπατητές κι όλοι οι επίσημοι τοπικοί παράγοντες εξαιρουμένων των δικαστών, παρακολουθούσαν με απάθεια από μακριά τα γεγονότα για λόγους πολιτικού κόστους και ψηφοθηριακού λαϊκισμού και μετά ξαφνικά θυμήθηκαν τα χίλια χρόνια ζωής του Μοναστηριού κι άρχισαν να διοργανώνουν πανηγύρια;