Grexit: ένα νέο "ολοκαύτωμα"

Error message

Notice: Trying to access array offset on value of type null in scssc->sortArgs() (line 1624 of /home/drapti5/public_html/cvraptis/sites/all/themes/superhero/includes/scss.inc.php).

Written by admin 29 Nov Category:

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σήμερα ο γερμανικός λαός βιώνει στο εσωτερικό του μια από τις καλύτερες δημοκρατίες στον κόσμο. Μάλιστα ως έλληνας νιώθω ευγνωμοσύνη απέναντι σε αυτόν τον λαό, για πολλούς λόγους, αλλά ιδιαίτερα γιατί οι επιστήμονές του μετά την περίοδο της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού έβγαλαν από την αφάνεια τους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους και τα έργα που οι πρόγονοί μας δημιούργησαν, τα μελέτησαν, τα ανέδειξαν και τα εισαγάγαμε και εμείς στην πατρίδα μας. Βέβαια αυτό δεν το έκαναν από αγάπη για την Ελλάδα, αλλά γιατί ήθελαν να θεμελιώσουν τον δικό τους πολιτισμό.

Σχετικά γράφει ο Γκαίτε:

«Oι Έλληνες είναι συγγενείς μου, είναι δάσκαλοί μου. Τους θαυμάζω σαν άφθαστες διάνοιες της φράσεως και της γραμμής, καθώς και για τον ιδεώδη βίο τους……Ό,τι είναι η καρδιά και ο νους για το σώμα, είναι η Ελλάδα για την ανθρωπότητα.”

Ο δυτικός πολιτισμός υιοθέτησε τον χρυσό κανόνα της Δημοκρατίας, τις αρχές της Επιστήμης όπως θεμελιώθηκαν από τους μεγάλους έλληνες φιλοσόφους όπως τον Ηράκλειτο, το Δημόκριτο, το Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Επίκουρο και από πολλούς άλλους. Όλα όμως αυτά τα επιτεύγματα εμπλουτίσθηκαν αργότερα και με τις αξίες της ανθρωπιάς και της οικουμενικής αλληλεγύης, τις οποίες κατά βάση κληρονόμησε ο Δυτικός πολιτισμός από τον Χριστιανισμό, ο οποίος είναι ένα μίγμα Πλατωνισμού και Ιουδαϊσμού, που εμπεριέχει σπέρματα συναισθηματικής νοημοσύνης, ανεξάρτητα από το αν, εξαιτίας του ρόλου που παίζουν οι θρησκείες, αυτά ποτέ δεν είδαμε να πραγματοποιούνται. Ο Χριστός είναι που εισήγαγε στην ιστορία τη δυτικής σκέψης, τη σχεσιοσυναισθηματική διάσταση της κοινωνικής μας ζωής, που ολοκληρώνει την ανάπτυξη των ατόμων και των ομάδων τόσο στο ενδο-προσωπικό επίπεδο, όσο και στο δια-προσωπικό. Αυτό επιβεβαιώθηκε και στην εποχή μας, μετά την εμφάνιση της μαρξιστικής σκέψης και την ανάπτυξη της επιστήμης της ψυχολογίας (περισσότερα γι’ αυτό στο βιβλίο «Στην κόψη του σπαθιού και του στοχασμού» Α. Ράπτης).

Ο δυτικός πολιτισμός, επομένως, είναι θεμελιωμένος πάνω στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και σε ορισμένα επίπεδα και στον εβραϊκό. Ο δυτικός πολιτισμός θα ήταν πολύ πιο φτωχός αν δεν είχαμε τις θεωρίες του Χριστού, του Μαρξ, του Αϊνστάιν, του Φρόιντ του Βυγκότσκυ και τόσων άλλων μεγάλων εβραίων επιστημόνων και φιλοσόφων, κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι η ιδέα της ανθρωπιάς.

Με την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα στην Ε.Ε. που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Ακολούθησαν, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ισπανία. Θα παρατηρήσει κανείς όμως, ότι η Γερμανία τα έβαλε μόνο με την Ελλάδα, απαξιώνοντάς την ως λαό και πολιτισμό, ιδιαίτερα μέσα από μια μερίδα του τύπου συμπαρασύροντας όχι μόνο την κοινή γερμανική γνώμη αλλά και άλλους βόρειους λαούς που έχουν μια παραδοσιακή συγγένεια με τη γερμανική φυλή.

Και διερωτάται κανείς. Γιατί αυτό το μίσος, γιατί αυτή η απαξίωση. Δεν σεβάστηκαν καν ούτε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό πάνω στον οποίο θεμελίωσαν το δικό τους πολιτισμό;

Πώς εξηγείται άραγε αυτό το φαινόμενο..

Από ιστορική άποψη είναι πολύ ενδιαφέρον το άρθρου του Thomas W. Galland

Δεν νομίζω όμως ότι αυτός ο ανθελληνισμός ερμηνεύεται και δικαιολογείται μόνο από ιστορικούς λόγους. Η δική μου ερμηνεία θέτει και μια άλλη διάσταση, η οποία καλύτερα να μην ισχύει αλλά πολύ φοβάμαι ότι περιέχει λογικά επιχειρήματα.

Όταν μια χώρα έζησε πάνω από 30 χρόνια με ναζιστικές αντιλήψεις αυτές δεν εκμηδενίζονται άμεσα.

Ας δούμε πώς εξηγούν οι επιστήμονες το μίσος των ναζιστών απέναντι στον εβραϊκό λαό και το ολοκαύτωμα: «τη ντροπή της ανθρωπότητας».

Υπάρχει ένα θαυμάσιο βιβλίο του Στέφανου Ροζάνη « Ο Αδιανόητος Θάνατος», Εκδόσεις ΕΡΑΤΩ, που αναφέρεται στα Ναζιστικά στρατόπεδα του θανάτου.

Η Ναζιστική ιδεολογία, εκτός των άλλων, εκφράζεται και μέσα από τη συμπεριφορά ενός βασανιστή που σύμφωνα με τον ανθρώπινο Λόγο πρόκειται περί μιας διεστραμμένης προσωπικότητας. Ένας Ναζιστής αγαπάει τον δυνατό, αυτόν που κυριαρχεί και μισεί θανάσιμα τον αδύναμο. Σύμφωνα με πολλούς επιστήμονες, από τη μια μεριά ήταν το «απόλυτο κακό» που εκπροσωπούσε ο Ναζισμός και από την άλλη το «αδύναμο καλό» που ήταν οι Εβραίοι. Ήταν αδύναμοι χωρίς να έχουν πατρίδα αλλά με μεγάλη συμβολή στην εξέλιξη της θρησκείας, της Φιλοσοφίας και της Επιστήμης αλλά και της παραγωγής και του εμπορίου. Όπως λέει ο Ροζάνης, «το απόλυτο κακό είναι η άλλη όψη του ανίσχυρου καλού». Οι Εβραίοι ήταν απειλή για το γερμανικό κράτος. Για όλα τα κακά της χώρας τους θεωρούσαν ότι ευθύνονταν οι Εβραίοι.

Γράφει ο Max Horkheimer εβραϊκής καταγωγής Γερμανός φιλόσοφος και Κοινωνιολόγος, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Ροζάνη.. «Το γεγονός πως οι Ναζί ποδοπατούσαν τους Εβραίους με τις μπότες τους μέχρι να ξεψυχήσουν, το γεγονός πως κάθε δήμιος της Εβραίας που τον καταριόταν καθώς την έσερνε, αυτήν και το υπόλοιπο κοπάδι, στους θαλάμους αερίων χτυπώντας την με το μαστίγιο στο πρόσωπο, έχει τη ρίζα του στη διεστραμένη λαχτάρα για την καλοσύνη που έχει δύναμη – στην πρόκληση του καλού. Σε κάθε χτύπημα του μαστιγίου κρύβεται η ανικανότητα να αγαπήσεις το αδύναμο καλό. Η απόγνωση μπροστά στη δύναμη του καλού. Ο διάβολος». Και προσθέτει ο Ροζάνης: Ο Χίτλερ είναι το καλό που έχει τη δύναμη. Ο Χίτλερ θα εξαλείψει από προσώπου γης το μίασμα του αδύναμου καλού που ήταν οι Εβραίοι.

Ας δούμε όμως τώρα και τα γεγονότα που αφορά τη στάση της Γερμανίας μετά από την κρίση. Είναι διαπιστωμένο ότι η Ελλάδα για τους Ευρωπαίους είναι μια ανίσχυρη χώρα και ιδιαίτερα για τους Γερμανούς. Ανίσχυρες χώρες είναι και άλλες μέσα στην Ευρώπη. Η Γερμανία όμως εστιάζεται στην Ελλάδα μόνο. Όσοι φέρουν ακόμα πάνω τους τη ναζιστική ιδεολογία, η Ελλάδα εκπροσωπεί το «αδύναμο καλό».

Βέβαια, ο ανθελληνισμός στη Γερμανία έχει παράδοση. Ποτέ η Ελλάδα δεν ήταν σύμμαχη χώρα με την Γερμανία. Και στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο αλλά και στον δεύτερο όπου η Ελλάδα έδωσε ένα φανταχτερό χαστούκι στον κατακτητή. Ο Νίτσε βίωσε τον ανθελληνισμό της γερμανικής εξουσίας όταν η Ελλάδα είχε χρεωκοπήσει και οι γερμανοί αποικιοκράτες συμπεριφερόταν με βάρβαρο τρόπο την Ελλάδα. Τότε ο Νίτσε είπε σχετικά.

“Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους”.

Ο Φρίντριχ Σίλερ επίσης, είπε: “Καταραμένε Έλληνα. Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω και σε βρίσκω. Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος. Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος. Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος. Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση… Γιατί να σε αγγίξω; Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός; Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;”

Ο Zygmunt Bauman, όπως διατυπώνεται στο βιβλίο του Ροζάνη, λέει: «Η γενιά που έζησε το ολοκαύτωμα από πρώτο χέρι έχει ήδη πεθάνει. Η πιθανότητα όμως για μια επανάληψη του ολοκαυτώματος δεν εξαφανίστηκε».

Ο Ναζισμός υπάρχει και ακόμα και στη χώρα μας και ενδυναμώνεται σε όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά κράτη στην Ευρώπη

Σήμερα ο ναζισμός επανεμφανίζεται μέσα από πρόσωπα καμουφλαρισμένα από τον “δημοκρατικό μανδύα”, μέσα από εφημερίδες, περιοδικά και τηλεοπτικούς σταθμούς και προσπαθούν είτε μέσω ενός Grexit είτε μέσω μνημονίων για ένα ένα νέο «Ολοκαύτωμα».

Δεν πήραν όμως το μάθημα από την Ιστορία πως τα “ολοκαυτώματα” δεν καταστρέφουν μόνο τους άλλους αλλά και τους εαυτούς τους.

Ελπίζω πως οι ευρωπαϊκές δημοκρατικές αντιναζιστικές δυνάμεις δεν θα επιτρέψουν στο ζεύγος Μέρκελ και Σόιμπλε να επιτύχει το νέο ολοκαύτωμα,

Επίσης ελπίζω η Γαλλία να μην κρατήσει την ίδια στάση με αυτή του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Μόνο μια μέρα χρειάστηκε ο γερμανικός στρατός να βρεθεί στο Παρίσι.

Δυστυχώς, όμως η ιστορία έχει το χούι της: να επαναλαμβάνεται.

Error message

Αριστοτέλης

Ντοστογιέφσκι

Ηράκλειτος

Πιττακός